محمدبن سيرين گويد:

ناى زدن در خوب، دليل مصيبت بود و شنيدن آن غم است. اگر بيند كه ناى مى‏زد دليل كه به اندوهى گرفتار شود.

ابراهيم كرماني گويد:

ديدن ناي زدن درخواب، دليل بر مردي بود كه مردم را خبر دهد از سخني كه در آن خير نباشد.