محمدبن سيرين گويد: مردي بدگوهرِ بدكردار است، زيرا كه اصل وي، سپند است و سپند را به سركه نيز بياغازانند و مدتي رها كنند. تا طبع و طعم وي ازحال خود بگردد و بعد از آن وي را بكارند، چون برآيد، ترخون است. اگر بيند ترخون داشت، يا كسي به وي داد، دليل كه از آن مرد وي را مضرت و زياني رسد. اگر بيند ترخون به كسي داد، يا از خانه بيرون انداخت، دليل كه از صحبت چنين مردي جدائي جويد و از او دور شود.

منوچهر مطيعي تهراني گويد:

از سبزيهاي خوردني است و طعم تند دارد و همراه نعنا به بازار عرضه مي شود. ترخون پيام آور بهار است. اين سبزي تخم خاصي ندارد که بکارند و ترخون به بار آورند بلکه دانه هاي اسفند را که در آتش بريزيم با سرکه مخلوط مي کنند و مدتي مي گذارند اسفند در سرکه خيس بخورد، پس از مدتي اسفند خيس شده در سرکه را مي کارند که ترخون بار مي دهد. تندي و تيزي سرکه و دانه اسفند و طعم تند خود ترخون در تعبير آن موثر است و به همين علت معبران کهن در خواب ترخون را آدم بد دانسته اند که زيان مي رساند. ولي در واقع ترخون پيام آور بهار است و ديدن آن در خواب بد نيست. چنانچه در خواب ترخون را ببينيم بهتر از اينست که آن را بخوريم. ديدن ترخون در خواب شادي و فرح و نشاط است اما خوردن آن غم و رنج است که البته زياد جدي و بزرگ نيست. برخي از معبران نوشته اند ترخون زن چابک و زرنگ و ريزنقش و پرتحرک است. زني که در عين زيبايي و ظرافت، زياد حرف مي زند و زبانش تلخ است و سخنان نيشدار مي گويد و چنانچه در خواب ديديم دسته اي ترخون داريم يا از زمين کنديم با زني داراي اين خصوصيات رو به رو مي شويم.