محمدبن سيرين گويد: رفوكردن جامه و چيزهاي ديگر، دليل بر جنگ و خصومت كند. اگر بيند جامه خويش يا جامه اهل يا دستاري يا مقنعه را رفو مي كرد، دليل كه او را با كسي از خويشان جنگ و خصومت افتد.

ابراهيم كرماني گويد: اگر بيند جامه خويش را رفو مي كرد و نتوانست، دليل كه از جهت عيال خود غم و اندوه خورد و رفوگر در خواب خداوند جنگ و خصومت بود و با همه كس به گفتگوي درماند و جهد كند تا كار خويش را صلاح آورد و از خصومت باز رهد.

منوچهر مطيعي تهراني گويد:  معبران کهن نفس سوزن زدن منهاي دوختن را خوب ندانسته اند و به همين علت رفو را از دوخت و دوز جدا کرده و خصومت و دشمني تعبير نموده اند و رفوگر را نيز دشمن دانسته اند. رفو کردن در خواب دشمني است و چنانچه در خواب ببينيد لباسي را رفو مي کنيد با کسي دشمني مي نماييد و اگر ديگري رفو کند و شما تماشاگر باشيد او دشمني مي کند. برخي نوشته اند لباس هر کس را در خواب رفو کنيد با او دشمني مي کنيد و اگر لباس خودتان باشد کاري مي کنيد که حيثيت اجتماعي خويش را به خطر مي اندازيد. رفوي جوراب خصومت با خانواده است و رفوي شلوار دعوا و دشمني با همسر است. به هر حال رفو کردن در خواب خوب نيست و در پايان غم و اندوه مي آورد.