محمدبن سيرين گويد: اگر ديد از تنگي به فراخي آمد از پايگاهي و به جايگاهي ايمن شد، دليل است كه كارهاي او به نظام شود و از رنج به راحت و آساني شود. اگر به خلاف اين بيند بد بود. جابر مغربي گويد: اگر ديد در جايگاهي تنگ گرفتار شد، دليل كه در كارهاي دشوار افتد و خلاص نيابد. اگر بيند در آنجا طعام تنگ است، دليل كه عيش و روزي بر او تنگ شود و تنگي همه چيز درخواب نيكو نباشد.