محمدبن سيرين گويد: اگر بيند كه مانند سپوسه از سر او فروباريد، دليل كند كه از كسي گزندي به وي رسد، به قدر آن سپوسه كه از سر او فرود آمد. اگر بيند كه اين علت از وي زايل گردد، دليل كه از گزند ايمن گردد. اگر بيند كه سپوسه موي از سر فرود آورد، دليل كند كه بي غم گردد.