محمدبن سيرين گويد:

ياسمن درخواب، اگر به وقت ديد فرزندي بود مقبل و بريدن آن غم است.

اگر بيند كسي بدو داد، ميان ايشان جدائي افتد و درخت ياسمن، زني بود توانگر و بد.

اگر بيند كه ياسمن سفيد بود زني بود خوب فرجام.

منوچهر مطيعي تهراني گويد:

ابن سيرين معتقد است که درخت ياسمين زني است که توانگر و بدخو و در عين حال خوب رو که خوي بدش را به ديدن روي زيبايش تحمل مي کنيم. اگر ياسمين سفيد باشد، همان زن توانگر است ولي نيکو فرجام و خوش عاقبت. ياسمين چون گل هاي درختي است با ريشه عميق و عمر زياد. لذا ديدنش در خواب نيکو است. درخت ياسمين خوب است اما اگر کسي گل ياسمين از درخت بچيند و به شما بدهد خوب نيست زيرا بين شما و آن کس هر کس هست جدايي مي افتد. شايد دهنده گل همان نباشد اما گرفتن گل تنهاي ياسمين نشان جدايي است بين گيرنده و شخصي که مورد توجه اوست. اگر دهنده گل ناشناس باشد غمي است زودگذر و نه چندان ديرپا. چيدن ياسمين از درخت را نيز خوب ننوشته اند و غم و رنج و دوري و جدايي و فراق تعبير دارد زيرا ياسمين چون از شاخه جدا شود زرد و پرپر مي شود و از بين مي رود. برخلاف آن که اگر ساقه اش در آب باشد مدتي مي ماند. مجلسي رحمه الله عليه در مورد غرس و نشان درختن گل اعم از ياسمين و غيره معتقد است که غرس درخت خوب است و نشانه فرزند و ازدياد مال و منال است، و شادي و اگر درخت ياسمين باشد دولتي است که از جانب زني مالدار نصيب بيننده خواب مي شود.