علی نصیریان (زادهٔ ۱۵ بهمن ۱۳۱۳) در تهران است
علی نصیریان | نام اصلی |
بازیگر و کارگردانی در سینما، تئاتر و تلویزیون | زمینه فعالیت |
۱۵ بهمن ۱۳۱۳ | تولد |
تهران | محل زندگی |
ایرانی | ملیت |
۱۳۲۹ تا کنون | سالهای فعالیت |
فاطمه بیات | همسر |
سه پسر | فرزندان |
علی نصیریان (زادهٔ ۱۵ بهمن ۱۳۱۳) در تهران، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون و نمایشنامهنویس ایرانی است. وی در سال ۱۳۸۰ نشان درجه یک هنری را از رئیسجمهور وقت دریافت کرد.
زندگینامه علی نصیریان
علی نصیریان، روز دوشنبه ۱۵ بهمن ۱۳۱۳ شمسی به دنیا آمد. وی در سال ۱۳۲۶ به دبیرستان پیرنیا در چهار راه گمرک رفت و در آنجا با جمشید لایق، اسماعیل داورفر و مهدی فتحی همکلاسی شد. در سال ۱۳۲۹ همزمان با درس دبیرستان، در کلاس جامعه باربد در خیابان لاله زار هم اسم نوشت. این کلاس را اسماعیل مهرتاش در سال ۱۳۰۵ راه انداخته بود و در آن موسیقی، تئاتر و ادبیات درس میداد. او در سال ۱۳۳۰ کتاب هنر تئاتر را خواند. او در کلاس تئاتر سعدی که همسر عبدالحسین نوشین آن را اداره میکرد هم شرکت کرد. وی در سال ۱۳۳۵ جایزهٔ نخستین مسابقهٔ نمایشنامهنویسی را برای نمایش بلبل سرگشته دریافت کرد. فیلم گاو ساخته داریوش مهرجویی نخستین فعالیت سینمایی او بود. نصیریان در سال ۱۳۶۲ نقش قاضی شارح را در سریال سربداران بازی کرد، نقشی که بین تمام نقشهایش تا آن تاریخ منحصر به فرد بود. آقای هالو، کفشهای میرزا نوروز، شیر سنگی، ناخدا خورشید، هزاردستان، سالهای خاکستری، بوی پیراهن یوسف و میوه ممنوعه از آثارهای قابل توجه و ماندگار وی میباشد. وی در ۱۳۸۰ به عنوان یکی از چهرههای ماندگار ایرانی در رشتهٔ بازیگری تئاتر و سینما شناخته شد.
گفتگو با علی نصیریان
چه شد که وارد عرصه بازیگری شدید؟
پدرم بسیار مذهبی و در عین حال صاحب ذوق بود. منزل ما هم آن زمان در میدان شاپور بود. در آن جا قهوه خانه های بسیاری وجود داشت که همیشه مراسم نقالی برپا بود. در ایام محرم هم گروه های تعزیه بسیاری به محله ما می آمدند. من با پدرم به تماشای تعزیه می رفتم و از همان زمان به بازیگری علاقه مند شدم.
اگر بخواهید به گذشته بازگردید، به یاد چه چیزی می افتید؟
به یاد تقلید کردن هایم از آدم هایی که بازی می کردند، تعزیه اجرا می کردند یا معرکه می گرفتند و... . این تقلیدها برایم خیلی جذاب و شیرین بود؛ به شکلی که وقتی به آن دوران فکر می کنم، بلافاصله همین ها در ذهنم نقش می بندد.
این علاقه مندی از چه زمانی برای تان جدی شد؟
از سال دوم دبیرستان به شکل جدی کار خودم را شروع کردم. در دبیرستان دوستی داشتم به نام بهمن فرسی که یکی دو سال از ما بزرگ تر بود. او یک روز به من گفت که می خواهم تئاتر کار کنم. من هم رفتم و با او همکاری کردم.
اولین تجربه بازیگری تان چگونه بود؟
هرگاه به تماشای نمایش های سیاه بازی می رفتم، آن قدر تحت تأثیر آن ها قرار می گرفتم که حرکات آن ها را تقلید می کردم، اما اولین حضور جدی من در تئاتر مربوط به دوران دبیرستان است که با چند نفر از دوستانم ـ که همه آن ها بعدها از بازیگران بزرگ تئاتر شدند ـ گروه تئاتر راه انداختیم. به کلاس های تئاتر هم می رفتم. به همین دلیل لاله زار پاتوق اصلی ام شده بود. به دلیل اجرای تئاترهای ویژه در آن دوران، خیلی زود نام گروه ما بر سر زبان ها افتاد. جمشید مشایخی و عزت الله انتظامی هم از اعضای ثابت گروه ما بودند، اما به دلیل شرایط ویژه آن زمان، از ما در سینما استفاده نمی شد. هر چند من خیلی علاقه مند به بازیگری در سینما بودم.
کی وارد تلویزیون شدید؟
در سال 1337 تلویزیون خصوصی ایران راه اندازی شد و دو سال بعد همکاری اداره هنرهای دراماتیک با تلویزیون در قالب اجرای نمایش های زنده تلویزیونی شکل گرفت. برای این اجراها 6 گروه انتخاب شد و من هم که از سال 36 به استخدام اداره هنرهای زیبا درآمده بودم، سرپرستی یکی از این گروه ها را برعهده گرفتم و نمایش های زیادی را در تلویزیون اجرا کردم که سبب شد مردم مرا بشناسند. در مجموع بیش از 50 تئاتر تلویزیونی در مقام بازیگر یا کارگردان داشتم و هم زمان با افتتاح تالار سنگلج، کارگردان یا بازیگر اجراهای صحنه ای نیز بودم.
علی نصیریان، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون و نمایشنامهنویس ایرانی است
فکر می کنم با فیلم گاو وارد سینما شدید.
بله، همین طور است. سال 1342 نمایشی را به نام گاو در تلویزیون به صورت زنده اجرا کرد یم که در سال 48 غلامحسین ساعدی نویسنده این کار، داریوش مهرجویی را به ما معرفی کرد و گفت: در حال نوشتن فیلم نامه ای با همین نام و موضوع هستم. قصدشان این بود تا کاری تازه و سوا از سینمای رایج بسازند. گروه ما در این فیلم بازی کرد و من نقش مش اسلام را داشتم. در آن زمان 34 ساله بودم. بعد از گاو به پیشنهاد آقای مهرجویی، سناریوی آقای هالو را نوشتم که فیلم دوم من بود. آقای هالو تنها تجربه من در زمینه فیلم نامه نویسی بود و با توجه به علاقه ام به کار اجرا، دیگر فیلم نامه نویسی را ادامه ندادم. پستچی، دایره مینا و حیاط پشتی مدرسه آفاق که بعدها نامش به مدرسه ای که می رفتیم تغییر کرد، از جمله فیلم هایی بود که گروه ما با مهرجویی همکاری کرد.
کارهای بزرگ شما مثل سربداران و هزار دستان پس از انقلاب شکل گرفت، در این باره بیش تر توضیح بدهید.
در سال 59 بازنشسته شدم و چون دیگر گروه نداشتیم، تئاتر کار نکردم و وارد کارهای تصویری شدم و در سریال های هزاردستان و سربداران که جزو اولین مجموعه های تلویزیونی پس از انقلاب بود، حضور پیدا کردم. محمد علی نجفی را قبل از انقلاب دیده بودم. او برای بازی در نقش قاضی شارع، در مجموعه سربداران از من دعوت کرد و بعد از خواندن سناریو احساس کردم نقش خیلی خوبی است که تفاوت زیادی هم با نقش های قبلی ام دارد. مرحوم رهگذر متن بسیار خوبی برای این مجموعه نوشته بود. بازی ام در سربداران رو به پایان بود که آقای حاتمی پیشنهاد نقش ابوالفتح در هزار دستان را مطرح کرد که قرار بود در همان شهرک سینمایی کار شود. علی حاتمی برای هزاردستان آلبومی از هنرپیشگان را گرد آورد و با گروهی از بچه های تئاتر که از دهه 30 کار خودشان را آغاز کرده بودند، این مجموعه را ساخت. ساخت هزاردستان طولانی شد. البته من تنها دو ماه در لوکیشن بازارچه مشغول بودم. حاتمی می خواست این مجموعه نو باشد. تا حدود زیادی هم موفق شد. در واقع جمع کردن این همه هنرپیشه کار آسانی نبود. حاتمی به خاطر خلق خوشش توانست همه را دور خودش جمع کند.
درباره فیلم کفش های میرزا نوروز توضیح بفرمایید.
در سال 64 فیلم «کفش های میرزا نوروز» را با محمد متوسلانی کار کردم که فیلمی کمدی بود و در آن زمان استقبال زیادی از آن شد و هنوز هم مردم آن را خیلی دوست دارند. خیلی ها وقتی مرا می بینند، به آن فیلم اشاره می کنند و می پرسند کفش ها چه شد؟ تجربه دیگر کمدی ام سه قسمت از مجموعه ای به نام خیرالله و صندوق چه اسرار به کارگردانی داریوش مؤدبیان بود که نقش ماشاءالله خان را بازی می کردم که آن هم کار خوبی بود.
در یک نگاه کلی به تئاتر و سینما، شما تئاتر را جلوتر می بینید یا سینما را؟
تئاتر سبب رشد اندیشه شده است. سینما هم بدون فکر و اندیشه نیست. چون سینما به هر حال تصویری تر است. آخرین کار سینمایی من فیلم جزیره آهنی بود که کارگردان بسیار جوان، متفکر و ب استعدادی داشت. البته تئاتر بیش تر انسان را به اندیشیدن وا می دارد تا سینما، ولی سینمای ما هم فرهنگ و اندیشه دارد و اگر در دنیا مطرح می شود به همین دلیل است. من فکر می کنم در هر دو جا می توان تفکر را دید.
فکر می کنید انجام کار مذهبی چه تفاوتی با کارهای دیگر دارد؟
کارگردانی که اقدام به اجرای نمایش مذهبی می کند، خود باید دارای اعتقادات مذهبی باشد تا در اثرش صداقت دیده شود. اگر باورهای مذهبی کسی قوی نباشد و دست به اجرای نمایش مذهبی بزند، کار صادقانه ای نکرده است. برخی افراد آیین و مذهب را بهانه کار کردن و پول درآوردن قرار می دهند. به دلیل فراهم شدن موقعیت اجرای نمایش مذهبی نباید به سراغ این ژانر از تئاتر رفت، بلکه باید نسبت به این مقوله باور داشت تا در این کار موفق شویم.
سینمای پس از انقلاب را چه طور ارزیابی می کنید؟
بعد از انقلاب، سینما دچار تحولی اساسی شد و به سرعت به سمت پیشرفت و موفقیت نسبی حرکت کرد. در این دوره کارگردان های بسیار موفقی وارد عرصه شدند که همکاری با آن ها برای من لذت بخش بود. در این دوره فعالیت سینمایی من بر فعالیت های تئاتری غلبه کرد، به طوری که من در دهه 60 یکی از پرکارترین بازیگران سینما بودم و در 12 فیلم حضور جدی داشتم.
علی نصیریان در سال ۱۳۶۲ نقش قاضی شارح را در سریال سربداران بازی کرد
کارهای خودتان را چه طور می بینید؟
من کارهای زیادی در تلویزیون داشتم و بعضی از مجموعه ها از جمله سربداران، هزار دستان، گرگ ها و همسایه ها، جزو آثار موفق زمان خودشان بوده اند، اما هیچ وقت تمایل خاصی ندارم برای این که حتماً در تلویزیون یا سینما باشم. بستگی دارد که چه چیزی پیش آید و آن چیزی را که تا حدودی احساس کنم، بد نباشد قبول می کنم. هنرپیشه باید حضور داشته باشد و نمی شود زمان طولانی نباشد و دیده نشود و کم و بیش باید تلاش خودش را داشته باشد. شیخ بهایی به کارگردانی شهرام اسدی از کارهای تلویزیونی ام است که هنوز پخش نشد و در فاز دوم این مجموعه نقش پیری شیخ بهایی را در زمان شاه عباس بازی کردم.
نظرتان درباره تجلیل از هنرمندان و انتخاب چهره های ماندگار چیست؟
بعد از انقلاب این کارها جا افتاده است، به خصوص برای کسانی که زحمت کشیده اند و حالا به پیری رسیده اند. بعضی از این ها ممکن است خیلی کم تحمل باشند و این برنامه ها باعث می شود دل گیر و افسرده نشوند. این بزرگداشت ها و تجلیل ها برای نسل جوان هم خوب است که ببینند اگر زحمت بکشند، زمانی از آن ها تقدیر خواهد شد. ما ایرانی ها همیشه حرمت استاد را نگه داشته ایم و این سنتی دیرین است و کاری هم که الان می شود، بر اساس همین سنت است که خیلی خوب و ارزش مند است.
آخرین حرف تان؟
برای همه دوستان، آشنایان و فامیل آرزوی سلامتی دارم. وقتی می گویم فامیل، منظورم همه مردم است. چون ما با همه مردم فامیل هستیم. سلامتی بالاترین نعمت خداوند است. امیدوارم مردم مراقب خودشان باشند و آرزوی من این است که مردم شریف ایران سلامت باشند.
علی نصیریان, با فیلم گاو وارد سینما شد
آثار علی نصیریان
آثار سینمایی علی نصیریان
نام فیلم | سال |
ایران برگر | (۱۳۹۳) |
ارتباط خانوادگی | (۱۳۸۹) |
شکارچی شنبه | (۱۳۸۸) |
پستچی سه بار در نمیزند | (۱۳۸۷) |
جزیره آهنی | (۱۳۸۳) |
شاه خاموش | (۱۳۸۲) |
دیوانهای از قفس پرید | (۱۳۸۱) |
زندانی ۷۰۷ | (۱۳۸۰) |
کمیته مجازات | (۱۳۷۷) |
برج مینو | (۱۳۷۴) |
بوی پیراهن یوسف | (۱۳۷۴) |
شعلههای خشم | (۱۳۷۱) |
عشق من شهر من | (۱۳۷۰) |
پول خارجی | (۱۳۶۸) |
روز باشکوه | (۱۳۶۷) |
سالهای خاکستری | (۱۳۶۷) |
ترنج | (۱۳۶۵) |
دزد و نویسنده | (۱۳۶۵) |
شیر سنگی | (۱۳۶۵) |
ناخدا خورشید | (۱۳۶۵) |
جادههای سرد | (۱۳۶۴) |
کفشهای میرزا نوروز | (۱۳۶۴) |
کمالالملک | (۱۳۶۲) |
جایزه | (۱۳۶۱) |
آفتابنشینها | (۱۳۶۰) |
بند | (۱۳۶۰) |
فصل خون | (۱۳۶۰) |
مدرسهای که میرفتیم | (۱۳۵۹) |
دایره مینا | (۱۳۵۷) |
سرایدار | (۱۳۵۵) |
مهرگیاه | (۱۳۵۴) |
پستچی | (۱۳۵۱) |
ستارخان | (۱۳۵۱) |
آقای هالو | (۱۳۴۹) |
گاو | (۱۳۴۸) |
آثار تلویزیونی علی نصیریان
سال | عنوان | سمت | کارگردان | پخش |
---|---|---|---|---|
۱۳۹۴ | شهرزاد | بازیگر | حسن فتحی | شبکه نمایش خانگی |
۱۳۹۳–۱۳۹۲ | قاب خاطره | بازیگر | حجت ذیجودی | شبکه آیفیلم |
۱۳۹۲ | تلهفیلم «در آغاز یک روز» | بازیگر | بهرام توکلی | شبکه ۴ |
۱۳۹۳–۱۳۹۱ | جلالالدین | بازیگر | شهرام اسدی آرش معیریان | پخش از دی ماه ۱۳۹۳ از شبکه ۱ |
۱۳۹۱ | رؤیای گنجشکها | بازیگر | راما قویدل | شبکه ۲ |
۱۳۹۰–۱۳۸۹ | تلهفیلم «قلب دوم» | بازیگر | بهنام بهزادی | |
۱۳۸۸ | تلهفیلم «درخت چشمه» | بازیگر | محسن تربیتدوست | شبکه ۳ |
۱۳۸۸ | زمین انسانها | بازیگر | ابوالحسن داوودی | آغاز پخش از فروردین ۱۳۹۰ - شبکه تهران |
۱۳۸۷ | بهشت و بهار | بازیگر | جمشید بیاتترک | پخش در نوروز ۱۳۸۸ - شبکه ۱ |
۱۳۸۷ | تلهتئاتر «آدم خوابش میگیره» | نویسنده | محمد یعقوبی | شبکه ۴ |
۱۳۸۷ | شیخ بهایی | بازیگر | شهرام اسدی | |
۱۳۸۶ | میوه ممنوعه | بازیگر | حسن فتحی | شبکه ۲ |
۱۳۸۵ | پرواز در حباب | بازیگر | سیروس مقدم | شبکه ۳ |
۱۳۸۲ | نیمهٔ گمشده | بازیگر | فیاض موسوی | |
۱۳۸۳ | مهر و ماه | بازیگر | فیاض موسوی | شبکه ۱ |
۱۳۸۱ | روزهای بیادماندنی | بازیگر | همایون شهنواز | شبکه ۱ |
۱۳۸۱–۱۳۷۸ | روشنتر از خاموشی | بازیگر | حسن فتحی | |
۱۳۸۰ | تصمیم نهایی | بازیگر | محسن شاهمحمدی | شبکه ۱ |
۱۳۷۹ | همسایهها | بازیگر | محمدحسین لطیفی | شبکه ۳ |
۱۳۷۸ | ثقةالاسلام تبریزی (۱۲ روز از تاریخ مشروطه) | بازیگر | حجت قاسمزاده اصل | تهیه شده برای سیمای آذری شبکه جهانی سحر |
۱۳۷۸ | زمان شوریدگی | بازیگر | محمدعلی نجفی | |
۱۳۷۸–۱۳۷۵ | آژانس دوستی | بازیگر مهمان | گروه کارگردانان | |
۱۳۷۷ | تلهتئاتر «نیرنگبازیهای آقای اسکابن» | بازیگر | داریوش مؤدبیان | |
۱۳۷۷ | همشاگردیها | بازیگر | احمد نجیبزاده مسعود شاهمحمدی | |
۱۳۷۶ | نسیم | بازیگر | ابوالقاسم معارفی | پخش در رمضان ۱۳۷۶ - شبکه ۱ |
۱۳۷۵ | بهشت گمشده | بازیگر | کامران قدکچیان | شبکه ۳ |
۱۳۷۴ | عیاران | بازیگر | کاظم بلوچی | |
۱۳۷۴ | زیر گنبد کبود | بازیگر | بهمن زرینپور | شبکه تهران |
۱۳۷۴ | در چهارچوب مقررات | بازیگر | داریوش مؤدبیان | شبکه ۱ |
۱۳۷۴ | پردهٔ عجایب | بازیگر | داریوش مؤدبیان | شبکه ۲ |
۱۳۷۲–۱۳۷۰ | مشخیرالله صندوقچه اسرار | بازیگر | داریوش مؤدبیان حسین فردرو | بازی در اپیزود «ماشالله پسر شمشیر» |
۱۳۶۶–۱۳۶۵ | گرگها | بازیگر | داود میرباقری | |
۱۳۶۶–۱۳۵۸ | هزاردستان | بازیگر | علی حاتمی | |
۱۳۶۳ | تلهتئاتر «سوزنبانان» | بازیگر | داریوش مؤدبیان حسین فردرو | |
۱۳۶۳ | سربداران | بازیگر | محمدعلی نجفی | در نقش «قاضی شارح» |
۱۳۵۴ | تلهتئاتر «استعمال دخانیات ممنوع» | نویسنده | خسرو شجاعزاده | کارگردان تلویزیونی: «مسعود فروتن» |
۱۳۴۶ | تلهتئاتر «خانه روشنی» | بازیگر کارگردان هنری | علی نصیریان | نویسنده: «غلامحسین ساعدی» |
۱۳۴۵ | تلهتئاتر «مجسمهٔ جاندار» | بازیگر | عزتالله انتظامی | «فرزانه تأئیدی» هم در این نمایش بازی کرده بود. |
۱۳۴۵ | تلهتئاتر «سیزده بهدر» | نویسنده کارگردان هنری | علی نصیریان | |
۱۳۴۵ | تلهتئاتر «رعد در خیابان» | بازیگر کارگردان هنری | علی نصیریان | |
۱۳۴۵ | تله تئاتر «لولو سر خرمن» | بازیگر کارگردان هنری | علی نصیریان | نویسنده: «منوچهر شیبانی» |
۱۳۴۴ | تلهتئاتر «گاو» | بازیگر | جعفر والی | نسخه سینمایی آن در سال ۱۳۴۸، بر اساس داستان چهارم کتاب «عزاداران بیل» اثر «غلامحسین ساعدی»، توسط «داریوش مهرجویی» ساخته شد. |
۱۳۴۴ | تلهتئاتر «جعفرخان از فرنگ برگشته» | بازیگر کارگردان هنری | علی نصیریان | نویسنده: «حسن مقدم» در آذرماه ۱۳۴۴ پخش شد. |
۱۳۴۳ | تلهتئاتر «یک کلاغ، چهل کلاغ» | بازیگر | ؟ | «خسرو شجاعزاده»، «ظفیره داداشیان»، «محمود رئوفی» ، «فرزانه تأئیدی»، «جمیله شیخی»، «مهین شهابی» و «عزتالله انتظامی»، هم در این نمایش تلویزیونی بازی کرده بودند. |
۱۳۴۳ | تلهتئاتر «گوهر شبچراغ» | نویسنده کارگردان هنری | علی نصیریان | |
۱۳۴۳ | تلهتئاتر «پهلوان کچل» | نویسنده کارگردان هنری | علی نصیریان | |
۱۳۴۳ | تلهتئاتر «روشناییهای خانه ما» | بازیگر | عزتالله انتظامی | |
۱۳۴۳ | تلهتئاتر «مرداب» | بازیگر کارگردان هنری | علی نصیریان | نویسنده: «لسلی ساندرز» در مرداد ۱۳۴۳ پخش شد و «جمیله شیخی» و «فرزانه تأئیدی» نیز در این نمایش تلویزیونی بازی کرده بودند. |
۱۳۴۲ | تلهتئاتر «عروسکهای گوشتی» | بازیگر کارگردان هنری | علی نصیریان | نویسنده: «پرویز صیاد» در اسفند ۱۳۴۲ پخش شد و «عزتالله انتظامی» هم در آن بازی کرده بود. |
۱۳۴۲ | تلهتئاتر «ابرام آقا» | بازیگر کارگردان هنری | علی نصیریان | نویسنده: «پرویز صیاد» در اسفند ۱۳۴۲ پخش شد و «عزتالله انتظامی» هم در آن بازی کرده بود. |
۱۳۴۲ | تلهتئاتر «بیگانه در خانه» | نویسنده کارگردان هنری | علی نصیریان | |
۱۳۴۲ | تلهتئاتر «کنار جاده» | بازنویسی متن | عزتالله انتظامی | نمایشنامه را «مهین تجدد» نوشته است. |
۱۳۴۲ | تلهتئاتر «هالو» | نویسنده کارگردان هنری | علی نصیریان | بعدها، «داریوش مهرجویی» بر اساس همین نمایشنامه، فیلم «آقای هالو» را در سال ۱۳۴۹ ساخت. |
۱۳۴۲ | تلهتئاتر «دشتبان» | نویسنده کارگردان هنری | علی نصیریان | |
۱۳۴۲ | تلهتئاتر «سیسیل یا مکتب پدران» | بازیگر | جعفر والی | «داوود رشیدی» و «فرزانه تأئیدی» هم در آن بازی کرده بودند. |
۱۳۴۲ | تلهتئاتر «افعی طلایی» | نویسنده | عباس جوانمرد | «جمشید مشایخی» هم در آن بازی کرده بود. |
۱۳۴۲ | تلهتئاتر «پنجره» | بازیگر | جعفر والی | «فرزانه تأئیدی» هم در آن بازی کرده بود. |
۱۳۴۲ | تلهتئاتر «سیاه» | نویسنده کارگردان هنری | علی نصیریان | بنا به گفته خودش، نسخه تئاتری این نمایشنامه، اولین اثری بود که علی نصیریان با کارگردانی خودش در فروردین ماه ۱۳۴۰ به روی «صحنه» برد.[۵] |
۱۳۴۱ | تلهتئاتر «آتشکده» | کارگردان هنری | علی نصیریان | نویسنده: «پرویز صیاد» «منوچهر فرید»، «فرزانه تأئیدی» و «مهین شهابی» هم در آن بازی کرده بودند. |
۱۳۴۱ | تلهتئاتر «مارتی» | کارگردان هنری | علی نصیریان | نویسنده: «پَدی چایفسکی» |
۱۳۴۱ | تلهتئاتر «بازگشتی نیست» | بازیگر | عزتالله انتظامی | در فروردین ماه ۱۳۴۱ پخش شد. |
۱۳۴۰ | تلهتئاتر «ترانهٔ شادی» | نویسنده | جعفر والی | |
۱۳۴۰ | تلهتئاتر «شیدوش و ناهید» | بازیگر کارگردان هنری | علی نصیریان | نویسنده: «ابوالحسن فروغی» در شهریور ۱۳۴۰ پخش شد و «محمدعلی کشاورز» و «عزتالله انتظامی» در آن بازی کرده بودند. |
۱۳۴۰ | تلهتئاتر «رستاخیز» | بازیگر کارگردان هنری | علی نصیریان | نویسنده: «پرویز صیاد» در مرداد ۱۳۴۰ پخش شد و «عزتالله انتظامی» هم در آن بازی کرده بود. |
۱۳۴۰ | تلهتئاتر «تابستان طولانی» | بازیگر | ؟ | «محمدعلی کشاورز»، «فرزانه تأئیدی»، «جمیله شیخی» و «پوران رجبی پور» هم در آن بازی کرده بودند. |
۱۳۴۰ | تلهتئاتر «بنبست» | بازیگر کارگردان هنری | علی نصیریان | نویسنده: «پرویز صیاد» «جمیله شیخی» هم در آن بازی کرده بود. |
۱۳۴۰ | تلهتئاتر «طلسم» | بازیگر کارگردان هنری | علی نصیریان | نویسنده: «پرویز صیاد» در اردیبهشت ۱۳۴۰ پخش شد و عزتالله انتظامی هم در آن بازی کرده بود. |
۱۳۴۰ | تلهتئاتر «عروسی جناب میرزا» | بازیگر کارگردان هنری | علی نصیریان | نویسنده: «محمدطاهر قاجار» در فروردین ۱۳۴۰ پخش شد و عزتالله انتظامی هم در آن بازی کرده بود. |
۱۳۳۹ | تلهتئاتر «شام خصوصی» | بازیگر کارگردان هنری | علی نصیریان | نویسنده: «ایو شاتلین» «محمدعلی کشاورز» و «نصرت پرتوی» هم در آن بازی کرده بودند. |
۱۳۳۹ | تلهتئاتر «ویلای یوکا» | بازیگر | عباس جوانمرد | نویسنده: «ایزابل شرایبر» در آبان ۱۳۳۹ پخش شد و در آن «محمدعلی کشاورز» ، «اسماعیل داورفر»، «عزتالله انتظامی»، «ایرج تاجبخش» ، «جمیله شیخی»، «عباس جوانمرد»، «عباس امجدی» و «جمشید لایق» هم بازی کرده بودند. |
۱۳۳۹ | تلهتئاتر «غرور زندگی» | بازیگر کارگردان هنری | علی نصیریان | نویسنده: «پل ژرالدی» در آبان ماه ۱۳۳۹ پخش شد و «اسماعیل شنگله» هم در آن بازی کرده بود. |
۱۳۳۹ | تلهتئاتر «پزشک دهکده کوکونیان» | بازیگر کارگردان هنری | علی نصیریان | نویسنده: «ماکس روکت» در مهرماه ۱۳۳۹ پخش شد و در آن «جمیله شیخی» ، «عزتالله انتظامی»، «اسماعیل شنگله» و «نصرت پرتوی» هم بازی کرده بودند. |
۱۳۳۹ | تلهتئاتر «خانهٔ اجارهای» | بازیگر | عزتالله انتظامی | در شهریور ۱۳۳۹ پخش شد و در آن «عزتالله انتظامی» ، «محمدعلی کشاورز»، «جعفر والی»، «عزت پریان» و «علی آزاد» هم بازی کرده بودند. |
۱۳۳۹ | تلهتئاتر «منطقه جنگی» | بازیگر | عباس جوانمرد | نویسنده: «یوجین اونیل» در مرداد ماه ۱۳۳۹ پخش شد. |
۱۳۳۹ | تلهتئاتر «بعد از سی سال» | بازیگر کارگردان هنری | علی نصیریان | در مرداد ۱۳۳۹ پخش شد و در آن «جمیله شیخی» ، «جمشید لایق»، «اسماعیل شنگله»، «جمشید مشایخی» و «پرویز کاردان» هم بازی کرده بودند. |
۱۳۳۹ | تلهتئاتر «خودکشی» | بازیگر کارگردان هنری | علی نصیریان | نویسنده: «روبر دلاور» در تیرماه ۱۳۳۹ پخش شد و در آن «جمیله شیخی» و «محمدعلی کشاورز» هم بازی کرده بودند. |
تصاویر علی نصیریان
عکس های علی نصیریان
گردآوری:بخش بازیگران
منابع:
wikipedia.org
hawzah.net