• سه شنبه, ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ - 2024 March 19
کد خبر: 424225
تاریخ انتشار: دوشنبه, ۱۳ مرداد ۱۳۹۹ ۱۳:۳۶

نقد و بررسی فیلم شنای پروانه

شنای پروانه

خلاصه داستان:

پس از اینکه فیلمی از پروانه ( طناز طباطبایی ) در استخر پخش می شود، همسرش هاشم ( امیر آقایی ) برای حفظ آبرو دست به قتل همسرش می زند اما...

کارگردان :

محمد کارت: متولد سال 1365 در شهر شیراز است و لیسانس کارگردانی سینما دارد. او در آثاری همچون « چه خوبه برگشتی » و « عصبانی نیستم » به عنوان بازیگر حضور داشته اما عمده شهرتش بابت ساخت مستندهایی نظیر « آوانتاژ » و « خون مردگی » است. « شنای پروانه » نخستین اثر بلند سینمایی او محسوب می شود.

نقد فیلم « شنای پروانه» :

یکی از ویژگی های مثبت محمد کارت به عنوان کارگردان، سابقه مستند سازی او در کنار ساخت فیلم کوتاه است. کارگردانی که موفقیت های بین المللی قابل توجی با ساخت آثاری همچون « آوانتاژ » بدست آورد. کارت حتی در کارگردانی مستند هم رگه هایی از قصه گویی را به تصویر می کشید و به همین دلیل است که « شنای پروانه » نیز در بخش روایت، اثری سر راست محسوب می شود که به دور از اداهای تکنیکی، قصد خود را به سادگی روایت می کند. تلاش فیلمساز در این خصوص قابل ستایش است اما فیلمنامه « شنای پروانه » ایراداتی داشته که مانع از توفیق اثر می شود.

قصه « شنای پروانه » با یک غافلگیری و تراژدی بزرگ آغاز می شود و نوید ماجرای پرکشش را می دهد. اما پس از این آغاز کوبنده و شروع پرده دوم، فیلم از تکاپو افتاده به ورطه تکرار می افتد. در میانه فیلم، حجت برای یافتن عامل انتشار کلیپ پروانه، به این سو و آن سو می رود و با شخصیت هایی مواجه می شود که دقایق زیادی از فیلم را به خود اختصاص داده اند اما تاثیری در پیشبرد فیلمنامه ندارند. در واقع فیلمساز در پرده دوم، به دنبال به تصویر کشیدن جامعه خلافکار و معتادان پایین شهر بوده تا به تصویری دقیق از شرایطی که حجت و هاشم در آن رشد کرده اند برسد. اما مشکل بزرگ اینجاست که این خرده روایت ها در حد چند اپیزود کوتاه مستقل باقی مانده اند که ارتباطی با کلیت قصه ندارند و سکانس هایی زائد یا حداقل، خنثی محسوب می شوند.

شنای پروانه

متاسفانه برخی از شخصیت پردازی های فیلم نیز با ایرادات قابل توجهی مواجه است. هاشم به عنوان شخصیت محوری فیلم که تمام رویدادهای قصه حول محور شخصیت او می چرخد، تقریباً هیچ سهمی در قصه ندارد و مصائب او از زبان دیگران بیان می شود. متاسفانه کارت نقش خانواده را نیز در پیشبرد قصه بی اهمیت دانسته و جز چند سکانس غر زدن و دعواهای خانوادگی، استفاده مناسبی از آنها نکرده است. مشکل شخصیت پردازی زمانی بیشتر عیان می شود که می بینیم حجت برای آزادی برادرش به آب و آتش می زند و از پیوند عمیق قلبی خود و برادرش سخن می گوید در حالی که این رابطه در طول فیلم ساخته نشده و به تصویر کشیده نمی شود و مخاطب تنها باید از طریق صحبت دیگر شخصیت ها، اطلاعات بیشتری درباره هاشم و ارتباط او با خانواده اش کسب کند!

با این حال « شنای پروانه » نقاط قوتی هم دارد که از جمله آن منحرف نشدن قصه از مسیر اصلی و عدم ایجاد شاخ و برگ های اضافه در داستان است. خوشبختانه « شنای پروانه » برای روایت قصه، چندین معضل اجتماعی را به دل قصه نمی زند و با پیامی شعارگونه به سمت مخاطب حمله نمی کند تا جامعه اش را ویرانه ای غیرقابل تحمل معرفی کند. « شنای پروانه » درباره انتشار کلیپ همسر هاشم و یافتن فرد منتشر کننده است و فیلمساز هرگز از مسیر اصلی قصه منحرف نمی شود که این موضوع علی رغم وجود ایرادات مختلف در فیلمنامه و شخصیت پردازی، باعث یکپارچگی روایت شده است.

شنای پروانه

جواد عزتی دیگر نقطه قوت فیلم محسوب می شود. بازیگری که به خوبی توانسته از فردی آرام و سر به زیر در ابتدای فیل تبدیل به هیولایی غیرقابل کنترل در میانه قصه شود. فرایند تغییر شخصیت حجت به یک لات بزرگ، روندی منطقی را طی می کند و فیلمساز به یکباره او را متحول و به سمت خشونت سوق نمی دهد. او در طول قصه آهسته و پیوسته زمانی که به دل ماجرا می زند، لزوم به کارگیری خشونت در زندگی اش را متوجه شده و نهایتاً زبان مواجه خود با هم محلی هایش را تغییر می دهد. سیر تحول جواد عزتی در طول فیلم به خوبی طی می شود و بازی قابل توجه جواد عزتی نیز شخصیت حجت را باور پذیرتر کرده است. با این حال، بازیگران مکمل درخشش عزتی را در فیلم ندارند. امیر آقایی بازی اغراق شده ای در نقش هاشم داشته و بیشتر به کاریکاتوری از لات ها شباهت دارد! طناز طباطبایی نیز در مدت زمان کوتاهی که در فیلم حضور دارد، ما را به یاد بازی اش در فیلم « هیس! دخترها فریاد نمی زنند » می اندازد و شخصیت متفاوتی خلق نمی کند.

« شنای پروانه » در مجموع به عنوان اولین اثر بلند سینمایی محمد کارت اثری قابل دفاع محسوب می شود که علی رغم ضعف در فیلمنامه، ساختمان اصلی قصه را حفظ کرده و اجازه نداده تبدیل به مخزنی برای خرده روایت های " فلاکت محور " شود. جامعه ای که در « شنای پروانه » ساخته می شود، شناسنامه خاص خود را دارد و فیلمساز به خوبی چالش های زندگی در محله های پایین شهر را به تصویر کشیده است. « شنای پروانه » در پایان بندی ( خطر لو رفتن داستان ) نیز موفق عمل می کند و حجت را به عنوان قهرمان خانواده بعد از هاشم معرفی می کند. فردی که در طول زندگی آسیب های بسیاری از بابت زندگی در کنار لات ها و برادر خودش که گنده لات محله بوده دیده و به همین جهت تصمیم می گیرد رویه زندگی خود و خانواده را برای همیشه تغییر داده و به سمت آرامش برود؛ حتی اگر در این میان نیاز باشد کسی قربانی شود!

                                        

 

منتقد : میثم کریمی

سایت " مووی مگ "

 

نام فیلم : شنای پروانه

کارگردان : محمد کارت

فیلمنامه : محمد کارت، حسین دوماری، پدرام پورامیری

تهیه کننده : رسول صدرعاملی

مدیر فیلمبرداری: سامان لطفیان

بازیگران :

جواد عزتی

امیر آقایی

طناز طباطبایی

مه لقا باقری

و....

 


منبع: https://moviemag.ir/cinema/movie-reviews/iran/26670-نقد-و-بررسی-فیلم-شنای-پروانه
بازدید: 6236

تعداد نظرات: 0
منتشر نشده: 0

کد امنیتی
کد جدید




Scroll to Top